წინა პოსტი ჩემს მოწვეულ ბლოგერს ეკუთვნოდა. იმ მისტიურ hanna-ს, რომელსაც ასე ხშირად ვახსენებ ხოლმე აქ :D თავის დროზე, როცა ეს მეთოდი დაინერგა ქართველ ბლოგერებში, სურვილი არ მქონია ვინმე მომეწვია. გუშინაც ყველაფერი სპონტანურად მოხდა. ყველაზე საინტერესო კი ის არის, რომ ეს Anna პირველი პოსტია, რომელიც სწორედ ჩემს ბლოგზე გამოქვეყნდა :)
ყველაფერი კი ასე დაიწყო.
გუშინ, კომპს მივუჯექი და თერაპიის ფოლდერი გავხსენი. პარალელურად სკაიპშიც შევედი - როცა გამოცდისთვის ემზადები და თან პარალელურ რეჟიმში კავშირი გაქვს სხვებთან, ვინც შენსავით გაწამაწიაშია, უფრო მეტი სტიმულია. მოკლედ, hanna-მ მომწერა და აღმოჩნდა რომ ისეთი ბედნიერი იყო, რომ ვერ იტევდა და სურდა ეს სადმე, მაგალითად ბლოგზე გადმოეცა :D სწორედ ამ დროს დამებადა იდეა რომ ჩემს ბლოგზე დაეპოსტა, და დაპოსტა კიდეც. შედეგი იხილეთ ქვემოთ :))
Anna-ს განწყობის შესაბამისმა სიმღერამ გამიელვა თავში და სასწრაფოდ გადავუგზავნე [რის ფონზეც შექმნა მან პოსტი].
Anna უსმენს-თქო და მეც გავხსენი ვინამპი, დაიწყო სიმღერა და.. მივხვდი რომ მეც ბედნიერი ვიყავი! მიუხედავად იმისა რომ, არავითარი მიზეზი არ არსებობდა რომ ბედნიერი ვყოფილიყავი. და ეს სიმღერა.. მართლა მომწონდა მანამდე,თუმცა აქამდე ასეთი გავლენა არ ქონია, უბრალოდ კარგ განწყობას მიქმნიდა. მაგრამ გუშინ, - ვუსმენდი და ვბედნიერდებოდი. ვეღარც ვკითხულობდი და ტესტები საერთოდ გავთიშე. აფორიაქებული ვიყავი, ემოციებისგან. და ცხოვრებაში პირველად დაივიძინე გამოცდის წინ კარგ ხასიათზე.
ასე რომ, მე ვთვლი რომ ბედნიერება გადამდებია, და მომავალში, როცა ვიქნები ბედნიერი, ვეცდები ბევრს გადავდო : )
No comments:
Post a Comment