Saturday, February 9, 2013

Killing in the name of

  They use force, to make you do, what the deciders have decided you must do.



 



   ძმებო,  მოგიწოდებთ, რომ ყოველ დილა დავიწყოთ  მე–9 სიმფონიით, ყველამ გავაღოთ ფანჯრები და თბილისის ქუჩებს მოედოს ეს მუსიკა. 

  ჩავიცვათ თეთრები და დანებით ხელში გამოვიდეთ გარეთ, ვცემოთ ლოთი მათხოვრები, გავაუპატიუროთ ქალები. ვცემოთ მოხუცებს, ვცემოთ ბავშვებს. თუ იტირებენ და შეწყნარებას გვთხოვენ, სახეში კიდევ ერთი მუშტი ვუთავაზოთ.  საღამოობით დავლიოთ ჭიქა რძე და გამთენიისას სახლში მისულებმა, დაძინებამდე კიდევ ერთხელ მოვუსმინოთ ღვთაებრივ სიმფონიას.

  მე მოგიწოდებთ, რომ დავიცვათ მარხვა, ვიაროთ ეკლესიაში, ყოველ კვირას შესაწირი პატიოსნად გადავიხადოთ. შევცოდოთ და მოვინანიოთ. კიდევ შევცოდოთ და ისევ მოვინანიოთ. სასურველია ეს კომბინაცია თანმიმდევრულად გავიმეოროთ დღეში 3–ჯერ, ჭამამდე, ან ჭამის შემდეგ.

   ხმამაღლა ვიმღეროთ – Fuck you, I won't do what you tell me!   F u c k you!  I won't do what you tell me! 

  მოვკლათ სამშობლოს სახელით, მოვკლათ პატრიარქის სახელით, მოვკლათ დიდი ძმის სახელით.

    მოდი, ვცადოთ ანარქია. სხვა ყველა ხერხი ნაცადია და ჯერჯერობით ვერაფერმა გვიშველა. მეფეები და წმინდანები მოდიოდნენ და მიდიოდნენ, ანარქია კი მუდამ ჩვენთანაა. ყველა ჩვენგანშია დამწყვდეული ჯინივით და ელოდება, როდის გავათავისუფლებთ.

 ანარქია არის თავისუფლება.

  ძმებო, გვძულდეს ერთმანეთი და დანდობა არ იყოს. რა მოგვიტანა სიყვარულმა?

ანარქია, ანარქია გადაგვარჩენს. 




No comments:

Post a Comment