მე თუ მკითხავთ, ძალიან საინტერესო და რთულია, როცა მსახიობს მთავარი როლი არ აქვს. რთული იმიტომ, რომ მათ რამდენიმე წინადადებით/კადრით უნდა მოახერხონ პერსონაჟის ჩამოყალიბება და მაყურებლამდე მიტანა. ზოგი იმდენად კარგად ახერხებს, რომ მთავარი როლის შემსრულებელსაც ჩრდილავს ხოლმე. ამიტომ, ძალიან საინტერესოა მათზე დაკვირვება.
თუმცა, იმ მსახიობებსა და პერსონაჟებზე, რომლებზეც ქვევით უნდა გიამბოთ, მთლად შესრულების მანერითა და პერსონაჟის სიღრმით არ მოვხიბლულვარ.
მაგალითად, არტური ფილმიდან Inception, რომელსაც ჯოზეფ გორდონ-ლევიტი თამაშობს, უნებურად მომეწონა. აი ასე, ავდექი და მომეწონა [და ბოლო წუთამდე გული მიკანკალებდა, არ მომკვდარიყო]. ამავე ფილმიდან არის იმსი, რომელიც მოთაღლითო ტიპია, საკმაოდ ჰგავს სოიერს და გარდა ამისა, ფიზიკურად მომწონს ძალიან.
 |
| Eames & Arthur |
ჰენრი კავილი ფილმში ტრისტანი და იზოლდა, ტრისტანის ძმის როლს თამაშობს. უღმერთოდ სიმპათიურია, ძალიან ცოტა ეპიზოდში ჩანს [ყოველ შემთხვევაში, მე ასე მეჩვენება] და ბოლოს კვდება. მახსოვს, კინოში ვიყავით ამ ფილმზე და როცა მოკვდა, ჩემმა მეგობარმა თანაგრძნობის ნიშნად ხელი მომიჭირა :D ცალკე მსახიობიც საოცრად მომწონს და აი, იდეალური მამაკაცი თუ არსებობს სადმე, ალბათ ასეთი გარეგნობისაა.
ყველაზე ბურუსით მოცული პერსონაჟი ჩემს სიმპათიებს შორის, რომელსაც არანაირი როლი არ აქვს, გარდა ფონის შექმნისა, არის ერთი ინდიელი [კერძოდ ჰურონი] უკანასკნელ მოჰიკანში. ის საკმაოდ ხშირად ჩანს ასე ფონად და მეც ბედნიერი ვარ, როცა ვხედავ ხოლმე :D
 |
| მარცხნივ გაიხედეთ <3 |
ყველა ასე გაელვებულ პერსონაჟებზე მოყოლით თავს არ შეგაწყენთ, მაგალითებად აქ მოყვანილებიც საკმარისია. სამაგიეროდ, თქვენ მომიყევით თქვენს მეორე ხარისხოვანებზე :)
