From Wonderland

  დღეს ჩემს მომავალზე ვფიქრობდი, კერძოდ, სწავლის გაგრძელებაზე. ინტერნეტშიც ბევრი ვეძებე პროგრამები და კურსები. რა თქმა უნდა, სასარგებლო ვერაფერი ვნახე.  მერე დავფიქრდი - ყველა ჩვენგანს ხომ ჩვენი ოცნებები გვაქვს. ზოგი დიდია, ზოგი - პატარა.  მაგალითად, წუხელ ’ალპენ გოლდზე’ ვოცნებობდი. იმ მომენტში მართლა ოცნების დონეზე იყო, ღამის 2 საათზე ძალიან მცირე შანსები მქონდა რომ ვინმეს შოკოლადი მოეტანა ჩემთვის. 

   ყველას ხომ მუდმივად გვინდა რაღაც. როცა ერთი რაღაც შეგვისრულდება, მერე მეორე გვინდა და ასე გრძელდება.. 

   ხანდახან განსაკუთრებულად მინდა, რომ რამე დადებითი დავწერო. უფრო მაშინ, როცა ცუდ ხასიათზე ვარ. ამელი რომ დავპოსტე, მთელი სული და გული ჩავდე შიგნით. თან მაშინ ძალიან, ძალიან ცუდად ვგრძნობდი თავს. დღესაც, არ ვიცი სოფის პოსტის გამო, თუ უბრალოდ ერთ-ერთი შემოტევა მაქვს, მომინდა დადებითი მუხტი გადამეცა სხვებისთვის.. 

   სოფი,  კიდევ  შეხვდები ადამიანებს, რომლებიც პირველივე დანახვაზე შეგიყვარდება და გექნება ამ ვიქენდის მსგავსი დღეები.

  ანუკ,  შენ და დუდი მალე წახვალთ მაგისტრატურაზე, ბევრს იხეტიალებთ ქუჩებში და მიხვდებით რომ ერთმანეთი უფრო და უფრო გიყვართ.. 

  დოდკა, აუცილებლად გექნება შენი სახლი, დიდი აივნით : )

  ჰანნა, შენ აუცილებლად, აუცილებლად ჩამოხვალ  გერმანიიდან ჩემთან სტუმრად ბარსელონაში, მადრიდში ან თუნდაც ვალენსიაში  : )

    და ყველა სხვა ბლოგერო, may your dreams come true!