8 წელი

რატომღაც მახსოვდა, რომ დღეს იყო  ბლოგის დაბადების დღე. ახლა გადავამოწმე და, 2009 წლის 21 მარტს დამიწერია პირველი პოსტი. არაუშავს, ბევრი არაფერი დაშავებულა.

ესეც ასე, Wonderland 8 წლის გახდა. იცი მკითხველო, ეს 8 წელიწადი რა 8 წელიწადია!
ამ ხნის განმავლობაში ბევრმა წყალმა ჩაიარა. კარგია, რომ ბლოგი არსებობს და ამ ჩავლილი წყლების გახსენება შემიძლია.

სულ ესაა.

Starlight

   ასეა, ჩემი ბლოგი ჩემი სახლიაო, უთქვამთ ადამიანებს. სახლის [ამ შემთხვევაში – ბლოგის] ინტერიერს კი ხანდახან განახლება ჭირდება.

  მეც განვაახლე და ისე კმაყოფილი ვარ, რომ ცალკე პოსტს ვწერ. რასაც სხვა დროს არავითარ შემთხვევაში არ გავაკეთებდი.

   მოკლედ, შემოდით.  ჯერ ჰედერს შეხედეთ, მერე – მარჯვნივ ფოტოებს და ბოლოს ვერანდაზეც გადით.

ჰო, მანამდე ამ სიმღერასაც დაჰკლიკეთ.

 

უსათაურო პოსტის სათაური

  ზურიუსი უკვე 1 კვირაა გესთ-პოსტს წერს აქ. მეც ველოდები მოთმინებით. ხან - მოუთმენლად. წინასწარ არ ვამბობ ხოლმე, ვინ იქნება სტუმარი, მაგრამ ეხლა გამონაკლისია. 

  ბლოგზე ვფიქრობდი ეს დღეები. მინდა, რომ რაღაც შევცვალო. წერის სტილი, თემები თუ სხვა რამ, ზუსტად არ ვიცი. განვითარება ბლოგსაც ჭირდება, ისევე როგორც ადამიანს; მერე რა, რომ გასართობია. უფრო სწორედ, არ ვიცი რა არის. ბლოგია რა, თავის ამბებით და დეტალებით.

   ხანდახან ისე მინდა, დავჯდე და ვწერო ჩემ შესახებ. მერე  უცებ წარმოვიდგენ, რომ მარტო მე არ ვარ, ეკრანის მიღმა სხვა ადამიანები არიან და ვჩერდები. ან, რა აზრი აქვს. შედეგს რომ ველოდე, აღსარებას ჩავაბარებდი აქაურობას. მოკლედ, შემდეგი პოსტი ზურიუსის იქნება, როგორც გითხარით. მე მანამდე კი ვიფიქრებ, რა მოვუხერხო აქაურობას და პირველ რიგში - საკუთარ თავს.

 აჰ, 12-ს გადაცდა; წავიდე, გულის დაწერის საზეიმო პროცედურა შევასრულო.