სოფი, არ ვიცი, ამ ბლოგზე კიდევ შემოდიხარ და პოსტებს კითხულობ თუ არა, მაგრამ არ აქვს მნიშვნელობა, მაინც ვიტყვი - არასდროს დადგება დრო, როცა შენი ბლოგი არ მომენატრება.
იმედია, კარგად ხარ და ბედნიერი ხარ.
ასევე ვადასტურებ: ყოველთვის მახსოვხარ სოფი და მემახსოვრები. მეც მენატრება შენი ბლოგი.მადლობა ნატალია ამ პოსტისთვის. იქნებ კითხულობს.
შემოვდივარ და არ ვიცი, ეს პოსტი რატომ გამომრჩა თავის დროზე.დიდი მადლობა, რა განსაკუთრებული გოგო ხარ.ისე მგონია, ჩვენი "ბლოგოახალგაზრდობა" ალმოდოვარის ფილმი იყო, ძალიან ფერადი, ოცნებებით სავსე და უცნაურად სევდიანი.როდე, როგორ ხარ??? დიდი მადლობაყველანი ბედნიერები იყავით რა! მიყვარხართ
ასევე ვადასტურებ: ყოველთვის მახსოვხარ სოფი და მემახსოვრები. მეც მენატრება შენი ბლოგი.
ReplyDeleteმადლობა ნატალია ამ პოსტისთვის. იქნებ კითხულობს.
შემოვდივარ და არ ვიცი, ეს პოსტი რატომ გამომრჩა თავის დროზე.
ReplyDeleteდიდი მადლობა, რა განსაკუთრებული გოგო ხარ.
ისე მგონია, ჩვენი "ბლოგოახალგაზრდობა" ალმოდოვარის ფილმი იყო, ძალიან ფერადი, ოცნებებით სავსე და უცნაურად სევდიანი.
როდე, როგორ ხარ??? დიდი მადლობა
ყველანი ბედნიერები იყავით რა! მიყვარხართ