ორიოდე დღის წინ ჩემს ძველ პოსტებს გადავხედე, სულ თავიდან, დასაწყისში რომ ვწერდი. მეგონა, შემრცხვებოდა მაშინ რასაც და როგორც ვწერდი, მაგრამ არამც და არამც! ისე მომეწონა ჩემი თავი, 21 თუ 22 წლის ნატალია, როგორი გულახდილი და ლაღი იყო. და როგორ ვერ ხვდებოდა ამას მაშინ.
მაშინდელ ჩემს თავს მადლობა მინდა გადავუხადო, ასეთი კარგი რომ იყო, იმ დროინდელი მდგომარეობის გათვალისწინებით. ამდენი სითბოს და სიხარულის გამოხატვა და განცდა რომ შეეძლო.
თითქოს ის სულ სხვა ადამიანია, მაგრამ თან ისევ მე ვარ. უბრალოდ, მეტი ცხოვრებისეული გამოცდილებით.
რა კარგია, ეს ბლოგი რომ გავაკეთე და ჩემს წარსულ მე-სთან შეხვედრა შემიძლია.
No comments:
Post a Comment