Rigid and stiff

"Feel it. The thing that you don’t want to feel. Feel it, and be free."

  რამდენიმე დღის წინ, სადღაც წავიკითხე ეს. უცებ გონება გამინათდა. უკვე რამდენი ხანია ვიბრძვი, რომ არ ვიგრძნო. ყოველდღე მიწევს ამ ბრძოლის გადატანა. ისეთი რთულია, ისეთი, მგონია, ერთ დღესაც ვეღარ გავუძლებ და ათას ნაწილად დავიშლები. 

  ასე მგონია, ოკეანეში ვარ, ვერც წყლის ზედაპირზე ამოვდივარ, მაგრამ არც ბოლომდე ვიძირები. ჩემს თავს ვეუბნები, რომ მარტომ უნდა გავიარო ეს ყველაფერი, იმიტომ, რომ დღის ბოლოს ყველა მაინც მარტო რჩება ფიქრებთან, ვერავინ შემოვა შენს გონებაში და დაგიცავს ამ ფიქრებისგან. მაგრამ, როგორც ჩანს, არასწორად ვფიქრობ და ვერ გავდივარ მარტო. მთელი ძალებით, მთელი არსებით ვცდილობ არგრძნობას, მაგრამ არაფერი გამოდის. ალბათ უნდა შევწყვიტო წინააღმდეგობა, ფსკერამდე დავეშვა, ეს გრძნობებიც გავათავისუფლო, ერთიანად შევიგრძნო და მერე შევძლებ ზედაპირზე ამოყვინთვას. 

ხოდა პირველი აქ ვაღიარებ. იქნებ ეს პოსტი გათავისუფლების დასაწყისი გახდეს.