Tuesday, October 20, 2015

Yes, please

"No one looks stupid, when they're having fun"
- Amy Poehler



 ემი პოულერი მიყვარს.

ქერაა, მხიარული და ჭკვიანი. შექმნა უკარგესი ტვ შოუ Parks and recreation.

 და ამბობს ასეთ კარგ რამეებს:

 - People are their most beautiful when they are laughing, crying, dancing, playing, telling the truth, and being chased in a fun way.

- If you can dance and be free and not embarrassed you can rule the world.

და ასეთებსაც:

 - It takes years as a woman to unlearn what you have been taught to be sorry for. It takes years to find your voice and seize your real estate.

 - Great people do things before they're ready. They do things before they know they can do it. Doing what you're afraid of, getting out of your comfort zone, taking risks like that- that's what life is. You might be really good. You might find out something about yourself that's really special and if you're not good, who cares? You tried something. Now you know something about yourself.


პ.ს და ასეთს -
Symmetry is pleasing but not as sexy. Einstein is cool but Picasso knows what I'm talking about.

Saturday, October 17, 2015

შაბათი დილა


"When we laugh into the microphone & sing, 
with our sunglasses on to our favorite songs"


17ოქტომბერი, 13:18, შაბათი დილა. გარეთ ჯერ არ გამიხედავს, მგონი წვიმს. 

 ის დრო მოვიდა, საბნის ქვეშ და ოთახის ტემპერატურას შორის დიდი კონტრასტი რომ არის. 
 უგემური ჰერკულესის ფაფის და ცუდად მოდუღებული ყავის შემდეგ ვუსმენ სიგარეტს სექსის შემდეგ. რომელიც მეუბნება, რომ არაფერი დამიშავდება, სანამ მასთან ერთად ვარ.
ოთახი სავსეა ამ სიმღერით და მიუხედავად იმისა, რომ ოდნავადაც არ ვარ სიმღერის ტექსტის მონაწილე, ყველაფერი რაღაცნაირად მაინც კარგადაა. 

ჰო, და კიდევ, დღეს კინოში ლამაზ ბიჭებს ვნახავ.

Saturday, October 10, 2015

I don't know where I'm going, but I'm on my way.

  ბევრი ვიფიქრე, როგორ ან რამდენი სიტყვით დამეწერა, რა მინდა, რას ვაკეთებ ან რას გავაკეთებდი. მერე ეს სიტყვები გამახსენდა და მივხვდი, რომ ამაზე კარგად ჩემი ცხოვრების მიმდინარე ეტაპს ვერ აღვწერდი.
  ორი დღის წინ ჩემი მეგობარი მეუბნებოდა, ხანდახან ადამიანს უბრალოდ გინდა, რომ კომფორტის ზონაში დარჩე და ამ ზონით ისიამოვნოო. ასეა. ცოტა დავიღალე მუდმივად იმაზე ფიქრით, რომ რაღაცას ისე არ ვაკეთებ. ამიტომ ჩემს კომფორტის ზონაში დავჯდები და ყავას დავლევ. ან რამე სერიალს ვუყურებ. ან - ორივე ერთად.

უცნაურია, როგორ იცვლება ყველაფერი. როგორ აღარ ვწერთ ბლოგებზე, even when we are sad.