აქ უნდა ყოფილიყო ბევრი რამ - მარტო ცხოვრებაზე, ოჯახის წევრებზე, ბავშობიდან მოყოლილ ფსიქოლოგიურ ლაქებზე, კავშირების გაწყვეტაზე, დამოუკიდებლობა რომ გახრჩობს იმ გრძნობაზე, ჰორმონებზეც უნდა თქმულიყო ორიოდე სიტყვა, სიზმრებზე და one of those days-ზეც.
აქ ბევრი რამ იქნებოდა დაწერილი, რამდენიმე წუთის წინ თავი ძალიან რომ არ შემეკავებინა, ვინაიდან who cares about all these crap.
და რა კარგია, რომ ინგლისური ენა არსებობს, რომლის საშუალებითაც მარტივად და მოკლედ იტყვი სათქმელს. დამღალა ამ ქართულმა, თავის ჩახუჭუჭებული სიტყვებით და მჭევრმეტყველებით.
It's just one of those days, people.
მზის სინათლემ იკლო და მაგის ბრალია. ახალ წელზე იფიქრე, რომ მალე მოვა და ბევრი ბრჭყვიალა რამე იქნება და ჩვენ ცხვირები მოგვეყინება და კარგ ხასიათზე დადგები :დდ
ReplyDelete<3
ვერ ვცნობ ასეთ ნატალიას, მაგრამ მომწონს. ვიცოდი, რომ ადრე თუ გვიან იფეთქებდა ამ ბლოგზე მსგავსი თემა. კარგი ხარ :*
ReplyDeleteYa, it happens. A lot sometimes.
ReplyDelete