Querencia (Spanish) - describes a place where one feels safe, a place from which one's strength of character is drawn, a place where one feels at home.
 |
| "When a flower doesn't bloom, you fix the environment in which it grows, not the flower." |
ჩემს ახლანდელ ცხოვრებაზე ალბათ ყველაზე კარგად ბუკოვსკი დაწერდა.
ეს სულაც არ არის კარგი; მიუხედავად იმისა, რომ მომწონს ბუკოვსკის ისტორიები. ალკოჰოლის და სიგარეტის სუნით გაჟღენთილი, სექსუალური ისტორიები. წასაკითხად გადასარევია. მაგრამ როცა სტრიქონებს შორის საკუთარ თავს პოულობ - ძალიან ცუდია. ძალიან, ძალიან ცუდი.
ფბ-ზე ერთ-ერთ მორიგ, მოდეპრესიულო ფეიჯზე შემომხვდა ეს ტექსტი:
"If you’re reading this, if there’s air in your lungs on this November day, then there is still hope for you. Your story is still going. And maybe some things are true for all of us. Perhaps we all relate to pain. Perhaps we all relate to fear and loss and questions. And perhaps we all deserve to be honest, all deserve whatever help we need. Our stories are all so many things: Heavy and light. Beautiful and difficult. Hopeful and uncertain. But our stories aren’t finished yet. There is still time, for things to heal and change and grow. There is still time to be surprised. We are still going, you and I. We are stories still going."
(ვერ ვიტან, როცა ამგვარი ფეიჯები ყველაზე მეტად თანხვდებიან ჩემს განწყობას)
წესით ახლა თავს ბედნიერად უნდა ვგრძნობდე, Damn, I really should feel happy.
არადა მინდა, ერთ დღეს ამ გოგოსავით ავდგე და ქალაქში ვისეირნო, პირველივე სამარშრუტო ტაქსიში ჩავჯდე, წავიდე რომელიმე უბანში და შემოდგომის თბილისი ბოლომდე შევიგრძნო. ხალხს დავაკვირდე, ცხელი ყავა ვიყიდო და ჩამოცვენილ ფოთლებში ვიშრიალო. ჩემი საკუთარი სიმშვიდე მინდა, როცა არავინ გჭირდება.
I don't have my own Querencia. I've lost it.
პ.ს ნატალია, დაიმახსოვრე - You can’t keep dancing with the devil and ask why you’re still in hell.
