ზოგჯერ ბევრს ვფიქრობ, თუ რას ფიქრობენ სხვები ჩემზე. ამ დროს საკუთარ თავს ვშორდები. ამ დროს საკუთარ თავზე კი არა, სხვების ფიქრებზე ფიქრში ვატარებ დროს. ამ დროს ყველაზე მეტად ვშფოთავ.
ბოლო დროს ვისწავლე ასეთი მომენტების დროულად დაჭერა და შინაგანი ვიდეოკამერის ჩემსკენ მობრუნება. თუმცა კამერა დრო და დრო გამირბის და მის ობიექტივში ისევ სხვები ექცევიან, თუ როგორ ფიქრობენ ჩემზე იმას, რაც მხოლოდ ჩემს წარმოსახვაშია და მათ რეალურ ფიქრებს უმეტესწილად არ ასახავს. მე კი მე ვარ, სხვისი წარმოდგენები ვერ შემცვლის. მთავარია, ობიექტივი ყოველთვის ჩემზე დაბრუნდეს.
თვითშეცნობაზე კარგი ამქვეყნად არაფერია. ყველა კარგი ადამიანი, რომელიც თავის თავისთვისაც კარგია და საზოგადოებისთვისაც, თვითშემეცნებისთვის აქვს მიღწეული. როგორი მარტივია და როგორი რთული.
